Jakub Dominik

Artysta,malarz Jakub Dominik urodził się 9.06.1956 r w Warszawie.
Pochodzi ze znanej malarskiej rodziny (ojciec prof.Tadeusz Dominik był uczniem Jana
Cybisa).
Studiował na warszawskiej ASP, na wydziale architektury wnętrz. Po zakończeniu
studiów poświecił się jednak malarstwu sztalugowemu i grafice komputerowej.
Twórczość Jakuba Dominika rozpoznawalna jest na pierwszy rzut oka.
Ma ugruntowana pozycje w polskiej Sztuce współczesnej.
Wypracował własny, niepowtarzalny styl w malarstwie, któremu pozostaje wierny od lat
(obecnie mija już 37 lat jego pracy twórczej).

Od ojca Tadeusza przejął tylko kolorowa paletę barw bo swoje olejne obrazy maluje w
specjalnej technice ,,laserunku,,. To jest bardzo czasochłonna praca (zależności od
formatu 1 obraz maluje się 4-6 tygodni).
Ale zawsze efekt końcowy jest pełen lśniących kolorem barw.
Pierwsza warstwa farby prześwituje przez naniesioną na nią warstwę laserunkową i
uzyskuje się przez to przejrzystość i głębię oraz dyskretne przenikanie i załamywanie
światła na obrazie.
Mistrzem od takich czarów z głębią koloru był Rafael,ale my mamy naszego
warszawskiego malarza Jakuba Dominika.
Na większości obrazów tego artysty pokazany jest krajobraz lub tajemnicze kameralne
wnętrze z wszechobecnymi ,, Dominikowymi,, kotami. To jest takie malarstwo ,,po
drugiej stronie lustra,, niczym świat Alicji w krainie czarów.
Obrazy Jakuba Dominika pokazują rzeczywistość bajkową, ale uporządkowaną ręka
malarza.
W naturze jest wszystko i każdy może w niej znaleźć to, czego szuka, coś osobistego.To nie jest zwykła zabawa z barwami. Trzeba umieć przenieść swoja wizje świata na
płaską płaszczyznę płótna.
Tam nie ma żadnego chaosu jest niezwykły spokój i harmonia.
Artysta ma już doświadczenie, wynikające ze starannego i długotrwałego studiowania
natury. Umie wzbudzić zachwyt , emocje i iluzję trójwymiarowej przestrzeni.
Krajobrazy emanują słonecznym ciepłem ,pola przeplatają się między wzgórzami.
Chmury rozszerzają się w poziomie i płyną majestatycznie nad horyzontem i niebie a
wiatr smuga i ociera się o pojedyncze drzewa.
I ten kolor...: Bo kolor to jak w muzyce dźwięk. Nie ma bez niego malarstwa. Jest
najważniejszym elementem ekspresji. Buduje się nim formę, tworzy rysunek.
Jest autorem prawie 50 wystaw indywidualnych, brał też udział w ponad 60 wystawach
zbiorowych m.in. w Japonii, Niemczech, Szwajcarii, USA, Francji, Szwecji i Polsce. Jego
prace znajdują się w prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą.